ODCZYNY FOTOALERGICZNE

Patogeneza. W wyniku wielokrotnego kontaktu z pewnymi substancjami fotoalergizującymi u części osób dochodzi do powstania zmian chorobowych, w których patogenezie zasadniczą rolę odgrywają mechanizmy alergii późnej [28]. Zmiany te określa się jako tzw. fotoalergiczny wyprysk kontaktowy. W chwili obecnej uważa się, że jest to jedyna postać zmian skórnych, powstających w wyniku skojarzonego działania światła i egzogennych substancji fotoalergizujących, u podłoża której leżą zjawiska immunologiczne [9],

W istocie swojej odpowiada on zwykłemu wypryskowi kontaktowemu, spełniając wszystkie kryteria tego ostatniego: możliwość doświadczalnego wywołania, biernego przeniesienia, dodatnie wyniki testu transformacji limfocytów i zahamowania migracji makrofagów [9, 13, 19, 29, 31],

W wyprysku fotoalergicznym światło odgrywa rolę w pierwszym etapie procesu chorobowego, choć nie ma dotychczas zgodności poglądów na temat mechanizmów tego działania.

Część badaczy jest zdania, że rola promieni nadfioletowych kończy się z chwilą przekształcenia substancji fotoalergizującej w hapten gotowy do połączenia z białkami organizmu (10, 31]. Inni natomiast uważają, że obecność światła jest niezbędna podczas całego procesu powstawania pełnego fotoalergenu, tj. podczas łączenia się danej substancji chemicznej, będącej w stanie pobudzenia w postaci wolnego rodnika, z nośnikiem białkowym [11],