PRZEPUSZCZALNOŚĆ BARIER USTROJOWYCH

U noworodka i niemowlęcia znacznie łatwiej niż w późniejszych okresach życia dochodzi do szybkiego, ciężkiego odwodnienia, co pociąga za sobą zwiększenie stężenia i silniejsze działanie podanego w tym czasie leku rozpuszczalnego w wodzie.

Przepuszczalność barier ustrojowych. Młody organizm charakteryzuje się większą, w stosunku do dorosłego, przepuszczalnością barier ustrojowych, W mechanizmach toksycznego działania leków szczególnie ważną rolę odgrywa brak wykształcenia bariery krew-mózg 121]. Do chwili jej wykształcenia wiele leków przenika bez trudu do ośrodkowego układu nerwowego, osiągając w nim niekiedy bardzo duże stężenia, stając się przyczyną działań niepożądanych, nie obserwowanych w późniejszych okresach życia.

Budowa skóry. Skóra noworodka i niemowlęcia nie jest w pełni ukształtowana i różni się budową od skóry człowieka dorosłego. Zarówno naskórek, jak i skóra właściwa są znacznie cieńsze niż u osób dorosłych. Naskórek jest nie tylko cieńszy i mało spoisty, ale również budowa jego nie wykazuje jeszcze cech późniejszego zróżnicowania. Wymienione cechy budowy skóry niemowlęcia, jak również cienka, o luźno związanych komórkach warstwa zrogowaciała, szerokie ujścia’ mieszków włosów przy jednocześnie dobrze rozwiniętej sieci naczyń krwionośnych oraz ubogi płaszcz tłuszczowy zwiększają zdolność wchłaniania różnych substancji. Dlatego niektóre leki, a także składniki kosmetyków dziecięcych, zastosowane na skórę mogą u noworodka czy niemowlęcia dostać się do krwiobiegu i wywoływać niepożądane reakcje ogólne lub działać toksycznie na narządy wewnętrzne. Znanymi dotychczas z praktyki klinicznej przykładami są działania toksyczne kwasu borowego, kwasu salicylowego i heksachlorofenu u noworodków, nie obserwowane u dzieci starszych czy osób dorosłych.