Schorzenie w granicach części rodnych

W przypadkach pooperacyjnego zapalenia rokowanie zależy od tego, czy zarazki wtargnęły w dużej ilości do jamy brzusznej i czy siły obronne ustroju, który zwalcza zakażenie, działają sprawnie. Jeżeli dojdzie do ogólnego zakażenia otrzewnej, rokowanie jest w tym wypadku poważne. Wskaźnikiem do oceny ciężkości przypadku jest zachowanie się tętna (probierz stopnia zatrucia ustroju jadami bakteryjnymi). Wystąpienie biegunki jest uważane za objaw niepomyślny. Odejście gazów po zabiegach operacyjnych i brak niepokojących objawów ze strony przewodu pokarmowego (wymioty, czkawka) świadczy natomiast o dobrym wyniku operacji.

Nie ulega wątpliwości, że natura umożliwia samowyleczenie zapalnych spraw otrzewnowych przez wywołanie odczynu włóknikowego, który powoduje powstawanie złepów i zrostów, odgraniczających pole zakażenia od zdrowych części jamy brzusznej. Zrosty te i zlepy tworzą się w przypadkach, w których punktem wyjścia zapalenia jest jakieś schorzenie w obrębie części rodnych, a również w ich sąsiedztwie, a więc w miednicy malej. Rozległość i umiejscowienie ich wielokrotnie decyduje o ocaleniu chorej. W późniejszym okresie schorzenia są one rzeczą równie ważną, gdyż mogą wpływać na upośledzenie sprawności narządów jamy brzusznej i powodować zmiany w ich położeniu.

W przypadkach szybko rozwijającego się rozlanego zapalenia, gdy odczyn wlóknikowy nie zdąży powstać, ustrój bardzo wcześnie ulega śmiertelnemu zatruciu jadami bakteryjnymi.